Op reis met Mama, Kees, en ... Lucy

Al rijdende door het prachtige Australie voel ik mij steeds meer thuis.
Ik heb afscheid genomen van mijn "thuis front" Townsville, waar ik prachtige mensen heb ontmoet waarvan je nu al weet dat het mensen zijn die je nooit vergeet en dankzij internet nog regelmatig zal spreken.
Toch is het afscheid niet heel makkelijk geweest.
Deze mensen zijn 7 maanden lang mijn vriendengroep/familie geworden.
We hebben lief en leed gedeeld.
Toch had ik niet verwacht, op het moment dat ik in het vliegtuig stapte om naar Brisbane te gaan waar ik mama en kees zou ontmoeten, dat ik mij in (bijna) HEEL australie zo thuis zou voelen.

In Brisbane word ik na een nachtje in een prachtig hotel opgehaald en hartelijk ontvangen door mijn tante Freddie en ome Art.
Terwijl ik met tante Freddie door Brisbane rijd herken ik reclame borden, ik ken de weg nog van de keer dat ik er met Nathalie was ( 8 maanden geleden) kom in de supermarkt aan de praat met een wild vreemde, en gaat het bestellen in een apotheek net zo gemakkelijk als in Nederland.
Het voelt allemaal heel normaal, waardoor het allemaal ook weer vreemd wordt!

Na een nacht in Brisbane is het tijd om mama en Kees op te halen van het vliegveld.
Zenuwachtig?? HELEMAAL NIET!! exited?? HELEMAAL NIET!!
Het is gewoon! Ik heb ze gisteren toch nog gesproken? ....
Natuurlijk was het moment dat ze uit het vliegtuig kwamen wel HEUL erg fijn om ze te kunnen knuffelen maar ook al gauw voelt dat allemaal heel normaal.
Ik ben trots om MIJN land aan mama en Kees te laten zien!

Huh? MIJN land?? raar dat die gedachte bij mij opkomt! Snel stuur ik wat whatsappjes naar vrienden en familie... he gelukkig ze antwoorden en ja ik mis ze nog! Dat is dus nog wel hetzelfde!
Waarom voelt het allemaal dan anders??

Met mama en Kees haal ik de volgende dag de Jucy van op.
Een paars met groen karretje waar we de komende 2 weken in zullen gaan wonen.... backpack ingepakt en weer helemaal de backpacker van 10 maanden geleden! Maar het voelt anders.
Het is niet spannend!

En nu rijden we rond langs de oostkust.
Van Brisbane naar Noosa
van Noosa naar Hervey bay
van Hervey bay naar 1770
van 1770 naar Airlie
van Airlie naar Townsville
van Townsville naar Deantree (cape tribulation)
en van Daintree naar Cairns.

Een lang weekend in Townsville:
Op vrijdag ben ik, al een dagje eerder dan mama en Kees, terug naar mijn "thuisfront" gereden om wat langer met mijn vrienden te zijn.
De hele rit blijf ik maar in slaap vallen omdat ik de nacht ervoor bijna geen oog dicht heb gedaan van de spanning...

HUH?? Spanning? Bij mama en Kees was dat niet zo erg... waarom nu dan wel? Snel wegstoppen die gedachte!

Maar het moment dat we Townsville in rijden ben ik wakker! KLAAR Wakker!
Ik ben thuis!!
Een klein voor proefje om mijn thuis komst in Nederland!

Huh?? Voor proefje? thuiskomst nederland?? Dat zal toch wel anders, groter, specialer zijn? Deze mensen heb ik dan 11 maanden niet gezien!
Townsville maar 10 dagen?
Dus ook deze gedachten stop ik weer snel in een doosje!

Wat was het fijn en normaal om in Townsville te zijn. Ik weet blind de weg, de prijzen in de supermarkt, de lekkere restaurantjes, en de gezellige barretjes!

Nu zitten we in cairns en hebben we de Jucy van alweer ingeleverd!
Wat zijn die 2 weken snel voorbij gegaan!
Ons jucy avontuur is ten einde en vanaf nu kunnen we ons gaan klaar maken op 10 dagen safari in de middle of nowhere!

De jucy van was geweldig! Wat hebben we gelachen en wat hebben we het gezellig met ze 3en!
De eerste nacht was even spannend omdat mama en Kees hun bed niet uitgeklapt kregen. Na een telefoontje naar Lucy from Jucy kregen we te horen dat we maar een hotelletje moesten boeken voor 1 persoon en dat de andere 2 in het penthouse konden gaan slapen.
Natuurlijk was dat geen optie en dus sliepen mama en kees op een schuin oncomfortabel bedje! De volgende dag weer een telefoontje naar Lucy, legt de mevrouw uit hoe ik die stoel uit zijn rail kan trekken ... met wat spierkracht, aggressie, en irritatie is het mij gelukt en kunnen mama en kees "gewoon" slapen.... de stoel kunnen we daarintegen de rest van de reis NIET meer gebruiken.
De 2e rit van Noosa naar Hervey Bay willen we een lekker CDtje draaien die tante Greetje mij heeft opgestuurd als Paas cadeautje... maar de CD wordt wel ingeslikt maar niet afgespeeld ... puntje 2 ... ( achteraf bij het inleveren bleek dat het niet in de speler was gestopt maar in de opening er boven ... "mama ies een bietje dom" (nee mama is niet dom want er zaten nog 8 cds achter de cd speler dus we waren niet de enige haha )
In Hervey bay wilden we binnen aan het tafeltje gaan zitten omdat het 'savonds best fris kon zijn maar bij het uitklappen breek ik de tafelpoot ( die al zat vast gelijmd en los zat ) ... puntje 3 ... In Airlie beach na een dag van 8 uur rijden krijgen we mijn penthouse niet meer omhoog en blijkt er een zekering door te zijn geslagen! Dus na telefoontje 4 met Lucy kregen we te horen dat we nieuwe konden kopen in een camping winkel en het bonnetje in konden leveren bij Jucy ... na de vraag of we misschien een flesje wijn voor alles konden krijgen zei de vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn dat we een dag retour kregen dus dat we daar meer een lekkere fles van moesten kopen. EN DAT HEBBEN WE GEDAAN!!
Al met al hebben we enorm gelachen en redelijk goed geslapen. De campings waren prachtig en met de Jucy heb ik heel wat meer gezien dan in de Greyhound... ondanks dat ik na 10 meter vaak al met mijn ogen dicht languit op de bank lag!

Ik ben trots en blij dat ik mama en Kees dit kleine stukje van mijn grote trip heb kunnen laten mee genieten, ze kunnen laten zien waarom ik het zo naar mijn zin heb hier en waarom het zo normaal voelt voor mij!

Krokodillen, Kangaroo's, Slangen ik heb ze allemaal gezien.
Water en zonnebrand zijn de 2 belangrijkste dingen die je in je tas moet hebben... en vooral in Australie "No worries!"

Op naar Alice springs een stukje nieuw, vreemd en onbekend!
Benieuwd of ik mij hier ook zo "thuis" ga voelen!